«علی علیزاده» تحلیلگر مقیم لندن در آخرین پست اینستاگرامی خود به هجمه‌های اصلاح طلبان به مراسم پیاده روی اربعین واکنش نشان داد و نوشت:
توییت روز: موضوع نفرت یا نگاه تحقیرآمیز آن‌ها نه #أربعین و عاشورا و دین و آیین، که «مردمیست» که به این آیین‌ها دل بسته‌اند. مردمی از طبقه اقتصادی فرودست‌تر و از نظر فرهنگی بومی‌مانده تر. غرب‌زدگان، نه سنت‌ستیزند و نه دین‌هراس. مردم‌ستیزند و فرودست‌ستیز.
در این منطقه طاعون زده غرب آسیا که تا چشم کار میکند غارت است و فساد است و کودتا است و برادرکشی است و خون است و جنگ است، اینگونه حضور برابر میلیون‌ها نفر خارج از دیوار‌های سنگی سلسله مراتب اجتماعی و طبقاتی و تبعیض‌های حاصل از جهان تجاری شده، نه فقط آبروی شیعیان که آبروی انسان امروز است.
اما این سکوت شرافتمندانه‌تر از منتقدان داخلی گاه مسلمان است که به هر بهانه کوچک و بزرگی به صورت این مراسم خش می‌اندازند و به نام نقد، کینه‌ای روانه‌اش میکنند. آن یکی، انگشت را فقط میگذارد روی دولتی و حکومتی بودن بخشی از این مراسم و حتی به مخاطب نمیگوید ستون فقرات اصلی این مراسم هیچ ربطی به ایران ندارد که میزبان مردم عادی و اغلب فقیر عراقند که یکسال کار کرده‌اند و هرچه ثروت اندوخته‌اند را برای پذیرایی این چند هفته گذاشته‌اند.
آن یکی با ظاهری معصوم میپرسد این مراسم بیست سال پیش کجا بود، ولی نمیگوید سه دهه صدام زائران را به زندان می‌انداخت و شکنجه میکرد. نمیگوید اگر روح چنین راه‌پیمایی هم آهنگ با ناخوداگاه جمعی مردم این جا نبود، چگونه همان سال نخست پس از رفتن صدام، بدون هیچ برنامه‌ریزی دولتی، تنها چهار میلیون عراقی خودجوش این مسیر را طی کردند؛ و آن دیگری، محیط زیست را.
بیش از صد سال است بخشی از اشراف و اعیان ما، از نفرت از عقب‌ماندگی جامعه خود به نفرت از فرهنگ بومی این سرزمین و ساکنان این فرهنگش رسیده‌اند. نخبگانی که مدعی آوردن دموکراسی و آزادی لیبرال برای مردم هستند، ولی جز نفرت، رابطه‌ای با باور‌ها و احساسات این مردم ندارند و خود را تافته جدابافته‌ای میدانند که درجه فرهیختگی‌شان متناسب با درجه درونی کردن ارزش‌های تمدن غربی است.
نفرت عمیق نخبگان از مردم عادی این سرزمین نفرتی استعماری است، اما هم زمان ریشه‌ای عمیقا طبقاتی دارد.
